Kung ang panahon noon ay katulad ng sa ngayon siguro malakas parin at matapang ako kahit nasasaktan na ng todo. Pero bakit may mga taong sadyang darating sa buhay natin upang baguhin lahat ng nakasanayan mo may mga taong biglang magpapa alala sayo ng may parte ka rin ng sarili mo na mahina at marupok.
Dati ganto ako lahat ng mga bagay ng nangyayari sa akin masaya man yan o malungkot eh nasusulat ko dito sa BLOG ko. hindi kasi ako sanay na sabihin sa mga tao ang tunay kong nararamdaman, hindi ako sanay na umuiiyak sa harapan nila at nag mamakaawang kawaan din ako dahil sa aking kahinaang nararamdaman. patas nga talaga ang DYOS hindi lahat ng good karma ay iibigay sayo at hindi lahat ng bad karama ay ibibigay nya ng isang bagsakan. ang iba sa kanila ay unti unting ipaparamdam sayo upang ipa alala lahat ng kamaliaan at kasalanan na nagawa mo nung oras na hindi mo sya naaalala.
Parang gustong maupos na parang kandila, gusto kung matunaw na parang yelo upang di ko na maramdaman yung mga sakit na mararamdaman ko pa. Gusto kong maging bato ang puso ko para wala akong maramdamang sakit, pero ayoko namang maging manhid sa mga taong nasa paligid ko. Minsan nararanasan talaga natin ang mahalin tayo ng isang tao na ibibigay ang lahat pero hindi natin mabigay ang kailangan nila. Pero darating ang panahon na maiibigay na natin ang lahat sa kanya pero sya hindi na kayang tanggapin kong ano ang maiibibigay mo pa.
Kahit ang sikat ng araw nagyon ay mainit ang pagsasama naman natin ay mas malamig pa sa yelo na nakapaloob sa isang malaking planta na pagawaan nito. Hindi ko laam kong ano ang mga huling kassalanan na nagwa ko at ganun na lang kabilis ang mga naging desisyon mo sa buhay. hindi ko alam kong ano pang mga plano ang binabalak mo para masaktan ako nang higit pa sa sakit na nararamdamn ko pag nasisigawan at napapagalitan ng mga magulang ko.
Natuto akong magisa sa buhay kasi naniniwala ako na may mga tao akong makikilala upang makasama. mahal ko ang pamilya ko kahit ano pa ang gawin nila sa akin pero may mga tao rin naman akong pinipili para mahalin ko.
Sa ngayon OO hindi ko kaya pero darating din ang panahon na makakaya ko to at darating din ang araw na makikita mo akong masaya sa harap ng maraming tao makikita mo akong nakangiti ulit at maririnig mo ulit yung mga biro ko na pagtatawanana ng lahat. Ako Si kahel at ito Hindi ito ang buhay na kinalakhan ko.
THIS IS MY LIFE
You can hurt with your words, but you can also hurt with your silence.
Monday, April 30, 2012
Sunday, April 29, 2012
KENDI para sa BATABATUTA
Marami sa mg kabataan ngayon ang gumagamit ng gamot na tinatawag nating ECSTACY. ito ay isang uri ng ipinagbabawal na DROGA sa buong mundo. Maraming klase ang tawag nila dito, maraming kulay at hugis depende sa kompanya na gumagawa nito, walang kinalaman ang KULAY, HUGIS sa klase ng gamot na ito, ginawa lang nilang kawangis o katulad ng pangkaraniwang pills na mabibili sa mga botika. Pareho lang ng epekto ang mga gamot na ito, pareho lang ng sangkap ang nilalaman nito. Ito yung tinatawag natin na MDA and MDMA o 3,4- methylendioxymethamphetamine chemical composition.
Ayun sa pag aaral ko nung ako ay nasa kolehiyo ibat iba ang tawag nila dito may mga brand name din sila.
green apples, blue dolphins, mitsubishis, ferraris, calvin kleins, batmans, nikes, motorolas, angel dust, Bacardis, dolphins, doves, E, fantasy, McDonald’s, MDMA, Mitsubishis, pills, pink calis, playboys, pound signs, Rolexes, smurfs, tweety pies, white lightning, purple keys isa lamang yan sa mga kilalang pills o ecstasy na nagkalat sa bansa natin. Sa mga gumagamit nito ang epekto nila ay tamang TAWA. tamang EMO tamang Good Vibes at Bad VIbes, pero iisa lang naman ang epekto nito patuloy nitong sisirain ang ating kaiisipan at katawan hanggang sa malulong at maging ADIK na tayo sa gamot na ito.
Dehydration isa yan sa pangunahing epekto nito sa tao. walang magandang bagay ang nabibigay nito sa ating katawan lalo na sa ating UTAK. Marami akong mga kaibigan na nakausap hinggil sa klase o kung saan nila nabibili ang mga ipinagbabawal na gamot, kadalasan nagkakahalaga ito ng 1000Php pataas depende sa klase ng tama na gusto mo. May mga tao naman na sumusuporta sa gantong uri ng bisyo. Minsan ang temang ginagamit nila dito ay PARTY di ko na sasabihin kong bakit ito ang tawag nila.,may mga kakilala ako at tinanong ko sila kung ano ang nakukuha nla sa oras na gumamit sila nito, isa lang ang sagot nila WALA, wala silang napapala sa pag gamit ng mga drogang mahigpit na ipinagbabawal. wala nga namang magandang epekto ang lahat ng gamot na bawal, patuloy lang nitong sisirain ang ating buhay, patuloy lang nitong uubusin ang mga naipundar natin ang mga bagay na ating pinaghirapan.
Kalat na ang gantong uri ng bisyo sa pilipinas Marami akong kilalang malalaking tao na sumusuporta sa gantong uri na DROGA at yumaman sa gantong bisyo. ako kung gugustuhin kung yumaman sa gantong paran ay magagwa ko sa pagkat alam namin ang bawat sangkap na inilalagay dito, pero hindi ko maatim na sirain ang buhay ng bawat kabataan at bawat pilipino na alam ko ay may pag asa pa na magbago. Marami akong kakilala na umalis o nagbago na. tinalikuran na nila ang gantong gawain, iwinaksi na nila nag gantong uri ng pamumuhay, uri na nabubuhay sa karangyaan at sa panandaliang kasiyahan.
"Hindi ito KENDI na nabibili sa tindahan, Lalo na Hindi ito gamot na solusyon sa ating masakit na ngipin. ito ay isang droga na hindi matatanggap kailanman ng ating LIPUNAN"
*ang pagkakaiba ng FONT ay aking sinadya upang hindi maihalintulad ng iba. ito ay aking opinyon at hango sa aking pananaliksik.
Saturday, April 28, 2012
October 4, 2010
Minsan talaga ang hanggan ng isang bagay ay dumarating ng di mo inaasahan, dumarating ng di mo nararamdaman. May mga bagay na kahit anong ingat ang gawiin mo at kahit anong pagpapahalaga ang iparamdam ay mawawala parin sayo. Walang bagay na tumatagal ng hindi mo hustong pinapahalagahan, walang simula na hindi dumarating sa katapusan. Sa bawat pagtatapos o pagwawakas ng isang kwento ay may isang simula rin na magbubukas mga bagong kabanata na aabangan at mga bagong karanasan na kapupulutan ng mga bagong aral sa buhay. Mag sisimula uliut sa maganda at magtatapos sa isang luha at pait.
Mararanasan natin ang mahalin at magmahal, mararanasan natin ang mga bagay na di na natin inaakalang magagawa natin. Darating ang araw na ngingiti tayo kahit nasasaktan na. Darating ang panahon at isang pagkakataon na masasaktan ng lubusan.
Hindi mo maikukubli ang bawat ngiti na may kasamang pait. Di mo maitatago ang pait na iyong nararamdaman sa tuwing masasaktan at nasasaktan ka. Wala kang magagawa sa mga pakiramdam na yan wala kang maitatago sa mga taong nag aalala sayo..
Pag nag mahal ka dapat handa kang tanggapin ang kapalit nito. pag nasaktan ka dapat alam mo ang kaakibat ng sakit na ito. Darating tayo sa punto na mapapagod at darating tayo sa sukdulan na nakakasawa rin ang magmahal. Pero hindi mo mapipigilan ang puso na magmahal hindi mo rin ito kayang pigilan upang hindi masaktan. Wala kang takas sa kapangyarihan ng pag-ibig. Masasaktan ka at masasaktan kapag nagmahal ka ng lubusan.
Pwede kang lumuha kahit ilang balde pa yan.. pwede kang sumigaw hanggang sa mapaos o mawalan ka nang bose na isisigaw, pero ang wag na wag mong gagawin ay bawiin o kitilin ang mahalaga mong buhay. Akala natin minsan pag nasaktan tayo Eh katapusan na, akala natin na pag lumuha tayo eh sapat na yun ang akala natin, dahil ang hindi natin alam umpisa pa lang yan ng magiging panibago mong pakikipagsapalaran.
Tanggapin na lang natin ang mga bagay na nangyayari dahil lahat ng iyan ay may magandang dahilan at ang lahat ng iyan ay mga magagandang bagay na ilalaan sa atin.
Mararanasan natin ang mahalin at magmahal, mararanasan natin ang mga bagay na di na natin inaakalang magagawa natin. Darating ang araw na ngingiti tayo kahit nasasaktan na. Darating ang panahon at isang pagkakataon na masasaktan ng lubusan.
Hindi mo maikukubli ang bawat ngiti na may kasamang pait. Di mo maitatago ang pait na iyong nararamdaman sa tuwing masasaktan at nasasaktan ka. Wala kang magagawa sa mga pakiramdam na yan wala kang maitatago sa mga taong nag aalala sayo..
Pag nag mahal ka dapat handa kang tanggapin ang kapalit nito. pag nasaktan ka dapat alam mo ang kaakibat ng sakit na ito. Darating tayo sa punto na mapapagod at darating tayo sa sukdulan na nakakasawa rin ang magmahal. Pero hindi mo mapipigilan ang puso na magmahal hindi mo rin ito kayang pigilan upang hindi masaktan. Wala kang takas sa kapangyarihan ng pag-ibig. Masasaktan ka at masasaktan kapag nagmahal ka ng lubusan.
Pwede kang lumuha kahit ilang balde pa yan.. pwede kang sumigaw hanggang sa mapaos o mawalan ka nang bose na isisigaw, pero ang wag na wag mong gagawin ay bawiin o kitilin ang mahalaga mong buhay. Akala natin minsan pag nasaktan tayo Eh katapusan na, akala natin na pag lumuha tayo eh sapat na yun ang akala natin, dahil ang hindi natin alam umpisa pa lang yan ng magiging panibago mong pakikipagsapalaran.
Tanggapin na lang natin ang mga bagay na nangyayari dahil lahat ng iyan ay may magandang dahilan at ang lahat ng iyan ay mga magagandang bagay na ilalaan sa atin.
Tuesday, April 10, 2012
Dilim sa Liwanag
Ang larawang Ito ay hindi ko pag mamay ari.
Napakahirap sigurong makagisnan na mula pagka bata at hanggang sa iyong pagtanda ay iisang kulay ng mundo ang iyong nakikita. Madilim na paligid, hindi mo alam ang kulay ng bahaghari, hindi mo maikumpara ang puti sa itim, kahit tunog ng paligid ay nagmimistulang itim sa iyong pakiramdam.
Napkahirap siguro ang maglakad sa gitna ng tirik na araw ramdam mo ang init ng paligid, ramdam mo ang nangangalit na liwanag pero sa kabila nito wala ka paring makita. Nangangapa ka parin sa isang napakalaking dilim.
Wlang maganda, panget sa iyong paningin, walang perpekto o walang kulang sa iyong mga nakikita at nararamdaman. walang kulay na maihahalintulad mo sa iyong kasiyahan, kahit bahaghari ay labis mong pinagtatakahan kong makulay nga ba?
Napakahirap mabuhay mag isa sa dilim dahil di mo alam kong nakikita mo ba talaga sya dahil kulay itim o nararamdaman mo sya dahil wala kang makita.
Napakahirap humarap sa gitna ng maraming tao. Di mo alam kung naaawa ba sila o kinukutya ka na pala.
Napakahirap gabayan ang sarili dahil wala kang guhit na sinusundan wala kang hugis na ginuguhit, wala kang tugtog na sasayawin, wala kang titik na aawitin.
Pero sa kabila ng iyong kakulangan sa paningin, mahal ka ng diyos dahil pinaramdam nya sayo amg maging isang mabuting tao. Di mo kasi nakikita ang kasamaan ng mundo, di mo nakikita ang patuloy na pag yabong at pagbaba ng EKONOMIYA, di mo nakikita ang matataas na tao di mo nakikita ang barong-barong na bahay, di mo nakikita ang paparaming karahasan sa paligid mo, hindi mo nakikita ang kasakiman ng mga taong gahaman sa kapangyarihan at naghahariharian sa katungkulan ng iilan. Mapald ka parin sa lahat dahil wala kang nakikitang kahirapan sa iyong paligid.
Mahal ka ng diyos dahil ginawa ka nyang kawangis nya, dahil kayang mong tanggapin ang lahat ng hirap at pasakit sa MUNDO.
Masarap Siguro ang maglakad sa dilim na LIWANAG.
Napakahirap sigurong makagisnan na mula pagka bata at hanggang sa iyong pagtanda ay iisang kulay ng mundo ang iyong nakikita. Madilim na paligid, hindi mo alam ang kulay ng bahaghari, hindi mo maikumpara ang puti sa itim, kahit tunog ng paligid ay nagmimistulang itim sa iyong pakiramdam.
Napkahirap siguro ang maglakad sa gitna ng tirik na araw ramdam mo ang init ng paligid, ramdam mo ang nangangalit na liwanag pero sa kabila nito wala ka paring makita. Nangangapa ka parin sa isang napakalaking dilim.
Wlang maganda, panget sa iyong paningin, walang perpekto o walang kulang sa iyong mga nakikita at nararamdaman. walang kulay na maihahalintulad mo sa iyong kasiyahan, kahit bahaghari ay labis mong pinagtatakahan kong makulay nga ba?
Napakahirap mabuhay mag isa sa dilim dahil di mo alam kong nakikita mo ba talaga sya dahil kulay itim o nararamdaman mo sya dahil wala kang makita.
Napakahirap humarap sa gitna ng maraming tao. Di mo alam kung naaawa ba sila o kinukutya ka na pala.
Napakahirap gabayan ang sarili dahil wala kang guhit na sinusundan wala kang hugis na ginuguhit, wala kang tugtog na sasayawin, wala kang titik na aawitin.
Pero sa kabila ng iyong kakulangan sa paningin, mahal ka ng diyos dahil pinaramdam nya sayo amg maging isang mabuting tao. Di mo kasi nakikita ang kasamaan ng mundo, di mo nakikita ang patuloy na pag yabong at pagbaba ng EKONOMIYA, di mo nakikita ang matataas na tao di mo nakikita ang barong-barong na bahay, di mo nakikita ang paparaming karahasan sa paligid mo, hindi mo nakikita ang kasakiman ng mga taong gahaman sa kapangyarihan at naghahariharian sa katungkulan ng iilan. Mapald ka parin sa lahat dahil wala kang nakikitang kahirapan sa iyong paligid.
Mahal ka ng diyos dahil ginawa ka nyang kawangis nya, dahil kayang mong tanggapin ang lahat ng hirap at pasakit sa MUNDO.
Masarap Siguro ang maglakad sa dilim na LIWANAG.
Saturday, December 10, 2011
Pano ba hehe una salamat ng marami sa mga taong patuloy na nagbabasa ng aking mga kwentong kahit ano na lang salamat dahil tinatangkili nyo parin ito pangalawa sa lahat ng nagbasa ng USAHAY maraming salamat sa mga komento na binigay nyo mula sa FB at pati na rin sa twitter salamat at nagustuhan nyo, pangatlo aangan nto ang bagong kwento na magpapakilig at magpapaluha sa inyo.. ooooopss GAY love stories palang naman ang nasusulat ko weh.... abangan nyo ang WESTPOINT ang lugar kung saan magsisimula ang unang kabanata ng pagiibigang HUMIGIT sa labis at HUMIGIT sa kulang..
Marami pong salamat!!
Facebook Kahel1986@gmail.com
Twitter Meispinoy
Marami pong salamat!!
Facebook Kahel1986@gmail.com
Twitter Meispinoy
Monday, April 18, 2011
THIS IS MY LIFE: USAHAY ( minsan )
THIS IS MY LIFE: USAHAY ( minsan ): "USAHAY cebuano word for MINSANAuthor: KAHEL JAY STA. MARIApublished date: MARCH 29, 2011via SMSReceived via SMS METRO IDOLSRecieved via SMS ..."
USAHAY ( minsan )
USAHAY cebuano word for MINSAN
Author: KAHEL JAY STA. MARIA
published date: MARCH 29, 2011via SMS
Received via SMS METRO IDOLS
Recieved via SMS EXCLUSIVE CLAN
DATED: April 10, 2011
"MINSAN nangangarap tayo ng isang bagay na imposibleng mgka22o..pnapangarap ntng lumipad kht imposible. Pnapngarap ntng languyin ang karagatang pasipiko pero d pd..
Mahrap ngang m2pad ang mga pangarap kung hanggang ngaun eh gcng parn tau at nangangarap.."
C rodel laking mahrap, nagaral at nagtapos sa mga pambublikong paaralan. Kape at lamig na kanin ang tanging almusal sa umaga sa tanghalian isang piraso ng galungong at sa hapunan asin at ang tinirang ulam nung pananghalian.
Payak lamang ang pamumuhay ng pamilya nla isang khig isang 2ka ang kinakabuhay nila..
Sa kbla ng khrapan nila hindi itop naging hadlang para makatapos sya ng pagaaral.. natapos nya ang kanyang hayskul sa tamang oras.. upang matustusan pa ang pangangailangan ng kanyang pamilya napag pasyahan na lumuwas ng manila para doon maghanap ng trabaho.
" nay luluwas po muna ku sa maynila maghanap aku ng trabaho para masuportahan ku kau at mpagtapos ku ang mga kpatid ku."
pagpapaalam ni rodel sa knyang ina. Palibhasa panganay na anak kya naman ganun kaporsiging pasanin ang responsibilidad ng ama.
" mag ingat ka dun huh."
sambit ng ina hbng dumadaloy ang luha sa knyang mga pisnge. Barko ang sinakyan ni rodel papuntang manila 3 araw na paglalakby lulan ng isang barkong umuusad sa napakalawak na dagat..
Unang araw nya sa barko palibhasa sapat lang ang dalang pera kya ang 2lugan na nakuha nya ay malapt sa mga hayop at sa napakaingay na makina ng barko.. kasama ni rodel sa kanyang nakuhang tulugan ay ang mga probinsyanong pipiliting hanapin ang kani kanilang swerte sa manila..
gabi na noon kaya napagpasyahan ni rodel na magtungo sa itaas ng barko upang lumanghap ng sariwang hangin..
"npakasariwa ng hangin, npkapayapa ng dagat, sa wakas mararating ku na ang maynila anu kya ang mggng buhay ku dun."
mga ktagang namumutawi sa kaisipan ni rodel.
Hbng p2loy sa paglayag ang barko sa kalmadong dagat at hbng p2loy parn nilalasap ni rodel ang malamig at mbangong hangn, sa d kalayuan ay my isang bnatilyo na nkamasid sa knya..
Matangkad, moreno at mukhang my sinasbi sa buhay ang postura..
D nya maalis ang pagkakatitig ke rodel..manghang mangha xa sa kakisigan n2..hangang hanga xa sa malaking pangangatawan ni rodel na d nya nbbtid na hnibog e2 ng ksipagan at ang pakikipglbn sa kahrapan ng buhay..
"pwdng mgng modelo ang lalaking e2 maganda ang ktwan at d naman ganun kgwapo pero npkalakas ng knyang dating. Xa na na cguro."
sambit ni louie ang bntang nagmamasid ke rodel sa d kalayuan.
C louie ay isang modelo sa manila, matipuno, mtikas at sadyang napakaamo ng pagmumukha.
D na ngdalawang icp c louie na lapitan c rodel.
napancn ni rodel na my taong papalapt sa knya mula sa knyang likuran..kya d na xa nagulat ng tapikin xa n2 sa blikat.
"h! Im louie"
pnimulang bati ni louie hbng pgkatapos nyang tapikn sa blikat c rodel.
D agad nakasagot c rodel sa pgkabgla dahl d nya naman kakilala c louie.
"rodel"
matipd na sagot ni rodel hbng npasulyap xa ng bhagya ke louie.
"bkasyonista ka rn b?"
panimula ni louie sa knilang paguusap..
"hndi papunta akung maynila para mgtrbho kailangan ku kcng mgbnat ng buto para sa pamilya."
2loy 2loy na pagsagot ni rodel na tila ay nawala ang hya at pgkbgla na nramdaman..
Dahl sa knilang pagpapalitan ng kwen2 ay agad clang ngkapalagayan ng loob. Tila mtagal na clang mgkakilala sa maikling oras na knilang pagsasama..
Malalim na ang gv at papalamg na ng papalamig ang hangn kya naman npagpasyahan ng dalawa na mag2ngo na sa loob upang maiwasan ang skt na dulot ng malamig na panahon.
" san pla ang kwar2 mu rodel?"
tanung ni louie ke rodel.
" jan lang sa bb ng barko"
" o ok ka naman dun? Kng gs2 mu dun ka nalang sa kwar2 ku mgpalipas ng gv aku lang naman mag isa dun ska gv na wla ng mag iinpeksyon nyan."
" ah hndi ok lang aku dun aus naman ang 2lugan ku"
"cge na wag ka ng mahya ok lang ska magkbgan na tau db?"
wla ng nagawa c rodel kya naman tnungo nla ang kwarto ni louie. Kumpleto ng gamit makikita mo na mamahalin at isang may kayang tao lang ang maaring makuha ng ganung matutuluyan..
nang makarating na ang dalawa sa kanilang silid agad na tinungo ni louie ang upang makapaglinis ng katawan habang si rodel ay nahihiyang umupo sa sofa..
"pare ok ka lang ba?"
pagtatanung ni louie ke rodel.
" ae--ok lang ako.."
nahihiyang sagot ni rodel ke louie..
" heto may mga damit dito libre lang ng barko to kaya pd ng pagtyagaan gamitin mo na at maglinis k na rin ng katawan"
mga paanyaya at pagaalo ni louie ke rodel upang matangal ang hiya sa katawan.
tapos na clang maligo at pntay na ni louie ang ilaw ng knyang silid..tahmk at maalon ng gbi na un kya naman dagli clang nk2log na animoy dinuduyan cla..
" ahhh 2long! 2long.!"
mga malalakas na cgaw ang dagling ngpabalikwas sa knla sa pgkakahga.
Bumilis ang tibok ng puso nla. Blisa at d mapakali..
"louie! Anung nangyayari?"
"d ku alam"
paglbs nla nkta nla ang mga taong ngkakagulo. Knya knyang kuha ng mga life jacket. Knya knyang takbo. Knya knyang sigaw.
"rodel lumulubog ang barko! Kumuha k ng lyf jacket jan"
palibhasa ay pang isahan lang ang kwar2 ni louie kya isa lang dn ang nkatalagangak life jacket dito.
" louie ikaw na ang magsuot nito maghahanap na lang ako marami pa naman siguo dyan antayin mo ko dyan ka lang huh?"
dagli namang tinugo ni rodel ang kabilang bahagi ng barko ngunit wala na syang nakitang LJ. kya naman pinagtyagaan nya ng gamitin ang isang salbabeda upang maging katuwang nya kung sakaling lamunin na ng dagat ang barko.. agad nyang bilnalikan si louie.. nakikita nya na ang mga tao ay di na ayos maglakad dahil sa patuloy na pagtagilid ng bapor na kanilang sinasakyan..
" halika louie doon tayo sa pinakamataas na bahagi ng barko para sa ganun ay hindi na tayo mapahamak at hantayin na lang natin na lumubog ng kusa ang barko..
mga salitang iwinika ni rodel para mawala ang kanilang mga takot..
Mdali nlang napanik ang taas ng barko. Mula sa knilang knalalagyan tanaw nla ang mga taong nadadaganan ng mga bakal na ntanggal sa pgkakakbit, mga btang tumatangis dahl nwala sa piling ng kanilang pamilya mga mtatandang mhgpit ang kpt sa rehas ng brko, mga taong kusa ng inilalaglag ng barko dahil sa patuloy na pagtahilid nito..
Kapwa ngdarasal na cna rodel at louie..kht gs2hn man nlang iligtas ang mga tao pero d nla mgawa dahl kht cla ay nangangailangan dn ng 2long sa mga sandaling iyon..
Malawak ang dagat na un wlang liwanag na mtatanw wlang tao na pd nlang hngan ng 2long.. Tanggap na nila ang knilang ktapusan..
Dahl sa pangyayarng un tila wlang mkakaligtas na buhay.. Bata matanda babae o lalake myaman o mahrap ay pantay pantay sa gbing un. Pantay pantay silang mamatay na walang magara o magarbong kmatayan..
"rodel slamat huh?"
mga ktagang binitiwan ni louie bgo 2luyang lamunin ng gu2m na dagat ang brko.. Ksby ng pglubog ng barko ay agad dn clang inilubog nito ng ganun kbilis.
napakabilis ng mga pangyayari at ganun kabilis kinuha ang kanilang mga pangarap..
Lumubog na ng 2luyan ang brko kxma ang mga batang wlang kamalay malay mga hayop at mga taong d nkaligtas sa lupit ng tadhana. Mga probinsyanong nais lamang ay makaahon sa hrap..
Mblis namang lumutang c rodel ngunit ang knyang kbigan na c louie ay d na nya msilayan.. Isinampa ni rodel ang knyang sarili sa kapirasong kahoy na knyang nkta.. P2loy sa pglangoy hangang sa abutan ng umaga..
Maliwanag na ang paligd at wla xang mkta na bkas ng barko..
Mataas na ang araw at 2mitndi narn ang init.. Pagod na ang ktwan nya..nwalan xa ng malay dahl sa gu2m at pagod..
" rodel! Rodel! "
isang boses ang gumising sa kanya, isang bose na pamilyar.. unti unting idinilat ni rodel ang kanyang mga mata, dahil narin sa tindi ng sikat ng araw ay hindi nya ito maaninagan at mamukhaang mabuti..
"lo-----iue i--kaw bayan"
mga salitang binatawan nya mga salitang mababakas po ang sakit ng kanyang pangangatawan.. kasabay ng mga salitang kanyang binigkas ay pilit nya namang ibinangon ang pagal na katawan ngunit sa sakit nito ay hindi nya pwersahang naitayo at agad syang ibinalik sa pagkakahandusay sa buhanginan..
"louie? Buhay ka! Asan tau anung lugar 2.?"
" d ku dn alam rodel ngcng nalang dn akung nsa dalampasigan."
isang maliit na isla ang knilang kinagsingan. Isang isla na d pa npupuntahan ng mga tao. Maliit na baybayin at masukal na kagubtan ang 2mambd sa knla.. Tila inaadya ng kpalaran na sla ay pgsamhn at mgktang muli sa isang lugar na kapwa d nla alam.
"bumangon ka na jan rodel at humanap na tayo ng m22luyan bgo kumagat ang dilim."
"cge tra na at mghanap narn tayo ng mga tao sa isla na to"
p2loy sa pglalakad ang dalawa halos naikot na nla ang baybaying dagat. Inakyat ang masukal na gubat at tnungo ang pnkamataas na bahagi nito. Ngunit wla clang nkta na tao wla clang naaninagan na anumang uri na mkakapgligtas sa kanila.
"louie mukhang tayo lang ang tao dito. Tara mgpahnga muna tau at bukas puntahan ntn ung kbilang bhagi ng isla na 2."
gumwa cla ng barong barong na m22luyan. Mga pnag tagpi tagping kahoy at palapa ng nyog ang knilang ngng lilim sa mainit na araw..
"louie? Buhay ka! Asan tau anung lugar 2.?"
" d ku dn alam rodel ngcng nalang dn akung nsa dalampasigan."
isang maliit na isla ang knilang kinagsingan. Isang isla na d pa npupuntahan ng mga tao. Maliit na baybayin at masukal na kagubtan ang 2mambd sa knla.. Tila inaadya ng kpalaran na sla ay pgsamhn at mgktang muli sa isang lugar na kapwa d nla alam.
"bumangon ka na jan rodel at humanap na tayo ng m22luyan bgo kumagat ang dilim."
"cge tra na at mghanap narn tayo ng mga tao sa isla na to"
p2loy sa pglalakad ang dalawa halos naikot na nla ang baybaying dagat. Inakyat ang masukal na gubat at tnungo ang pnkamataas na bahagi nito. Ngunit wla clang nkta na tao wla clang naaninagan na anumang uri na mkakapgligtas sa kanila.
"louie mukhang tayo lang ang tao dito. Tara mgpahnga muna tau at bukas puntahan ntn ung kbilang bhagi ng isla na 2."
gumwa cla ng barong barong na m22luyan. Mga pnag tagpi tagping kahoy at palapa ng nyog ang knilang ngng lilim sa mainit na araw..
"louie halika dali my nkta akung isda."
"asan? Asan?"
hnubd ni louie ang damit nya upang gawing lambat para sa nktang isda. Bumungad sa mga paningn ni rodel ang magandang hubog na ktawan ni louie bukol bukol na laman at matikas na pgkakatindg. Agad namang ipinaling ni rodel ang knyang ulo sa isda ksby ng pg2ro d2.
"akina ang tshrt mu aku na ang kukuha."
dagling hnuli ni rodel ang isda.
"ang galing mu rodel"
sby akby ni louie ke rodel. Bglang napaicp c louie kung papaanu nla mkakain ang hilaw na isda. Wla clang lu2an o anu mang pdng gmitn upang makain nla ang isda. Ang tangng mern lang cla ay mga puno at bato na nkapaligd sa knila.
Naghanap ng mga gagamitn c rodel sa pglulu2. Mga 2yong kahoy at mga dahon. Samantalang c louie ay naiwan sa knilang gnawang barong barong p2loy na inaaus un upang mpatiby at mgng palagay cla sa paglipas ng gbi.
Pagblik ni rodel sa kanilang tnu2luyan dala dala ang mga nkuhang kahoy ay ngulat xa sa knyang nadatnan.
nakita ni rodel c louie na tanging saplot pambaba ang nkatakip sa mapintog n2ng alaga..
Hndi pnancn ni rodel ang knyang nkta at agad tnungo ang kubol na tnayo ni louie.
"wow ganda naman n2 louie parang matby at pdng pd na kht mgtagal pa tau d2 ng ilang taon."
panimulang pancn ni rodel sa gnawang kubol ni louie.
"loko k tlga wla akung blak mgtagal d2."
sby tawa nlang pareho..inumpisahan na ni rodel na magpaningas ng apoy. Palibhasa laki sa probnxa at laki sa hirap lahat ng paraan ay cnubkan upang mkgwa ng apoy..gnamit nya ang kwayan kinskis hanggang sa maginit at mkgwa ng ningas.. Dahl sa sobrang hrap sa pag papaningas para mkgwa ng apoy. Halos maligo na sa pawis c rodel.. Hnubd nya ang knyang damit at isinampay sa kahoy..
Napatingn c louie sa ktawan ni rodel.
"wow rodel ang ganda pla ng ktwan mu. Pdng pd ka tlgang magng modelo sa manila."
hndi pnancn ni rodel ang tinuran ni louie dahl ang knyang atensyon ay sa pgpapaningas ng apoy..patuloy lang si rodel sa kanyang ginagawa..
makalipas ang ilang sandali ay nkgawa rn cla ng apoy. D2 nla cnimulang lu2in ang isda pnaghatian dn nla ang buko na binalatan at biniak nla sa m2lis na bato.
Malaking apoy ang knilang ngawa sapat na upang maibsan ang lamig ng kanilang gv. Kapwa na cla nakahubd upang mainitan. Sby nlang pnaghatian ang kakarampot na pagkain na mern cla..
Tangng sabaw ng buko ang ngng 2bg nla..maliwanag na buwan ang ngng dagdag liwanag nla. Bituin ang ngng tanod nla upang bntayan cla sa gv. Hampas ng alon ang ngng radyo nla. Huni ng ibon ang ngng mensahero nla.
Tapos na clang kumain at ngpapahnga nalang. Tnungo ni louie ang malamg na dagat upang mgtampisaw pero hndi e2 nkuntento.. Hnubd nya ang ntitirang saplot sa ktawan at agad xang naligo sa dagat.. Napancn ni louie c rodel na nsa hrapan lang ng apoy.
"rodel tara d naman gaanung malamg ang 2bg."
"ah e cge sunod na lang aku mamaya bnabntayan ku pa kc ang apoy bka mamatay eh."
"hayaan mu na."
2gon ni louie ke rodel..
2luyang namatay ang apoy tanging mga baga at abo ang ntira..
" wag mu ng paapuyin rodel bka madamay ang bhay ntn hayaan mu na lang maliwanag naman ang buwan. Tara maligo na muna tau d naman ganun kalamig ang 2bg"
sigaw ni louie kay rodel. Maya maya pa ay lumapt na c rodel sa dagat naligo narn e2 pero hndi nya tnanggal ang damt pambaba.
"anu kb hubrn mu na yang pambaba mu at bka mbsa wla kang masusuot mamaya."
"ah e cge."
pailang na sagot ni rodel. Hubot hubad na clang naliligo dahl sa linaw ng 2bg at sa liwanag nang buwan na 2matama d2. Kitang kta mu ang knilang ktawan na animoy inukit ng isang skultor dahl sa parehong perpektong hubog nito.
Npagpasyahan ng dalawa na mahga sa buhanginan hbng nahahampas ng alon ang knilang hubad na ktawanan.
D gaanung malamg ang dagat nun. Ilang minuto dng na balot ng ktahmkan ang paligd hangang sa maya maya ay bnasag ni louie ang knilang pananahmik at ngbukas ng mapaguusapan.
"Rodel d mu b namimis ang gf mu sa inyo?"
"gf? Wla aku nun d ku nga alam kung panu ang mainlab."
"huh! Anu? Sa tanda mu ng yan d kpa nkakatikm ng babae.? Kht halik o anu birhen kpa? Hahaha.."
pangungutya ni louie kd rodel habng nkatingn sa mukha nito.
"ou hndi d ku nga alam kung panu ang humalik eh..haha"
pabirong sambit ni rodel kay louie.
"haha ganun b? Naku gs2 mung m22 para kng mkaalis tau d2 sa isla eh alam mu na. 2ruan kta gan2 lang un."
agad na nilapat ni louie ang knyang labi sa labi ni rodel pero iniwasan nya e2 at 2mayo sby takbo hbng 2matawa.
"loko ka tlga louie haha wag skn."
pasigaw ni rodel papalayo..
"haha kawawa k naman haha tara na at mgbhs na tayo d kta hahalikan loko loko ka."
2matawang sagot ni louie.. Kapwa nkbhs na ang dalawa at nahga na sa dahon ng sagng..
Madilim at wla na ang tanglaw ng buwan natatakpan na e2 ng mga ulap.. Tahmk at tanging kuliglig lng ang iyong mariring sa plgd..."louie? Gcng kpa?"
pgtatanung ni rodel.
"gcng pa ku. D aku mk2log naninibgo kc aku."
"aku dn louie. Teka 22o b?"
"ang alin?"
bahagyang nthmk c rodel at nag icp.
"ah wla!"
"cge na sbhn mu na, wag ka ng mahya anu un?"
pagpupumilit ni louie upang sbhn n2 kung anu ang hndi nito kyang sbhn..
"ah e ung anu. Ung 22ruan mu kung humalik?. Kc sa 22o lang d pa ku nkakahalik kht babae o lalake pa yan. D ku nga magawang manligaw eh."
"ah un b anu kb ou naman 22ruan kta? Anu game knb?."
" ah eh teka d b masagwa kc pareho taung lalake."
"wla namang problema dun 22ruan lang naman ktang humalik ska tau lang naman ang nand2."
maya maya pa ay inilapt na ni louie ang knyang mga labi. Hnalikan nya c rodel ng walang pakundangan. Hnalikan na tila babae ang tnu2ruan. C rodel naman ay sumasby lang sa agos at gnagya kung anu ang gnagwa sa knya ni louie.
"teka louie ganun b un.? Galing mu namang humalik."
"haha oh ayan marunong kana ganun lang kadali."
wika ni louie na mababanaad mo ang pagsasalita habang nakangiti..
Natiglan na ang dalawa sa kanilang gngwa at ibinaling nla ang kanilang ktawan sa mgkbilang dreksyon. Malalim na ang gv at mukhang mahmbng na ang 2log ni louie. C rodel naman ay hndi mapakali sa sensasyong naramdaman nya kay louie.. Baling d2 baling dun ang tangng gnagwa nya..
"rodel m2log kna ang likot mu eh"
sby harap kay rodel. Naramdaman ng dalawa ang init ng pagpapalitan ng kanilang hninga.. Hangn na nagaanyaya sa isang romansang kakaiba.. Dinikit ni rodel ang kanyang labi kay louie inumpisahan nyang halikan 2 aun na rn sa knyang n22nan..
Bglang npatigl c rodel ng yakapn xa nito.. Tila sumsby ang dalawa sa hampas ng alon..hnimas ni louie ang likuran ni rodel.. Hbng c rodel ay p2loy na nakikisby sa musika ng romansa..
Kapwa nawala ang dalawa sa kanlang sarili. Nakalimutan nla na pareho clang lalake..
Matagal ang mga kaganapan ng kanilang pagpapalitan ng halik. Madilm ang paligd at tangng liwanag ng bwan ang nkakasaksi sa knla..
Walang tigl ang dalawa sa kanilang gnagwa.. Parang mga batang sbik sa bgong pgkain na kanilang ntitikman. Ramdam parn nla ang init ng kanilang mga hninga..
Unti unting ibinaba ni louie ang knyang kamay, marahan nyang hnaplos ang likuran ni rodel p2ngo sa hangganan ng kanyang kaligayahan..
Damang dama ni rodel ang malambot na palad ni louie ramdam nya ang init ng romansang hatid nito..
Unti unting naabot ni louie ang hangganan ni rodel. Hnimas at nilamas nya e2 sa paraang magugus2han ni rodel..
Agad na napaungol c rodel dnampi nya ang knyang mainit na kamay sa mukha ni louie pnadausdos nya ito pbb at unti unti nyang hnubad ang saplot na pumipigl sa kanilang romansa..
P2loy nilang gnawa ang romansang napapaloob sa kanila. Inangkin nila ang isla sa kamuduhang kanilang nararamdaman.. Inakap nila ang malamg na gbi para mag init..
"teka sandali lang"
pagpipigl ni rodel kay louie.
Npatigl c louie sa knyang gnagwa dahl narn sa pagpigl ni rodel..
"bkt rodel?"
"pasenxa kna d ku magagawa 2ng bgay na 2. Sori nadala lang aku ng emosyon ku."
tnapos ng dalawa ang knilang romansa kapwa bitin at nahhya cla sa isat isa..
Knaumagahan ngcng c louie na wla na c rodel sa knyang tabi..agad xang bumangon at hnanap e2.. Nkita nya na nanghuhuli ng isda c rodel at nkta nya na my mga kahoy at mga maleta sa tabi ng kubol nila..
"gcng kna pala louie. D na kta gncng knina mukhang mhmbng ang pg2log mu. Meron akung dalang mga isda nahuli ku jan sa mbbw na parti ng dagat ung mga maleta nkta kung palutang lutang jan sa tabi knuha ku na agad."
p2loy na pagsasalita ni rodel hbng inaaus ang mga nkuhang gmit.
"paxenxa kna pla kgb."
sbi ni louie
"wla un wag mu ng intindhn un. 2lungan mu nalang aku d2."
iniwasan ni rodel na mbuksan ang usapang un kya naman ay parang blik sa normal ang gawi nila.. pinagpatuloy nila ang kanilang gagawin para sa araw na iyon..
" anu b ang laman ng mga maletang yan rodel tara na at buksan natin ng mkakita tau ng mga damit na pd ntng pagpalitan.."
bnuksan nla ang maleta nkta nla ang mga damit pera at alahas na nsa loob n2. Ang iba ay bsa at ang iba ay hndi sa isang maleta naman ang laman ay mga pgkaing delata sandok at mga malilit na kaserola..
"lord ibnigay mu b ang lahat ng 2 para mgtagal pa kmi d2. Wag naman po sana."
pbirong sambit ni louie hbng nkatingala at hawak hawak ang mga de latang pagkain.
Inumpisahan uli ng dalawa na mglakad tnungo nla ang kblang dulo ng isla napansn nla na tila my taong nkadapa sa d kalayuan agad clang 2malima p2ngo sa knilang nkta..
Nhabag ang knilang damdamin. Animoy pinisil at tnarakan cla ng balaraw sa kanilang dibdib. Isang bangkay ng bata ang knilang nkta. Biktima rn ng barkong lumubog. Agad nla e2ng bnigyan ng maaus na libing. Sa tabi ng dagat kung saan lumulubog ang araw..
mataas na ang tirik ng araw kya naman nagpasya na ang dalawa na bumalik na sa knilang tnu2luyan..
Hbng binabgtas nla ang daan papauwi bglang natiglan c roldel.
"louie alam mu b? Hndi ku mapaliwanag ung kakaibng init na nramdaman ku kgv ng halikan mu ku at umpisahang painitn ang ktawan ku."
katgang binitawan ni rodel hbng nkayoko. Ngunit c louie ay nktalikod at huminto para harapn ang kaibgang naguguluhan.
"alam mu rodel. Natural lang yan dahl un ang una mung karanasan. Ok lang yan wag kng magalala d na mauulit."
hbng tinitingala nya ang nakayukong mukha ni rodel.
"hoy anu kb rodel tara na! Bka abutan tayo ng mga ahas d2. Ikaw dn."
agad na tumalima c rodel na wariy ok na xa pero sa loob ng dibdib n2 ay p2loy na 2mitibok ng hndi nya mapaliwanag kung bkt..
Narating na nla ang knilang tinu2luyan, iniligpt ang mga kgamitang maaari pa nilang mapakinbngan. C louie ay nagsinop smantalang c rodel ay nsa dalampasigan at nilalaro ang buhangin habang nakatulala sa kawala..
" anu b ang tnatanw mu jan sa malayo. Tigilan mu na ang pgtitig sa dagat d mu na mapapaahon pa ang barko."
pabirong pagbati ni louie ke rodel. Malalim ang iniicp ni rodel sa mga sandaling un iniicp nya kung bkt bumiblis ang tibok ng puso nya sa twing mkikita nya ang npakaamong mukha ni louie.
Hapon na ng mtapos na ng dalawa ang knilang gngwa. Inumpisahan narn nla ang gumawa ng apoy.
C rodel ay hndi parn mapakali kya naman nglakad lakad e2 at tinungo ang isang bato na nkatayo sa gilid ng dalampasigan. Inakyat nya e2 at naupo kaharap ang bilog na buwan. Ksma ni rodel sa mga oras na un ay ang hangn na dumadampi sa knyang ktawan. P2loy lang sa pgtitig c rodel sa buwan sby na pnagmamasdan ang dagat na naaaninagan ng liwanag ng buwan mga alon na kumikinang mga ibon na lumilipad malapt sa buwan.
Napakalim ng iniicp nya ng bglang laptan xa ni louie at tapikin upang mgcng sa pananagnip at pgkaka2lala..
"ok ka lang b rodel"
pagbti ni louie. Bglang natauhan c rodel sa pgkakagulat..
"alam mu rodel. Lahat ng mga nangyayari sa atin my dhlan. Inadya ng tadhana na mgsama tau sa isang lugar na tau lang ang tao kya kng anu man yang iniicp mu ay iniicp ku dn. Kng anu ang tinitibok ng puso mu ay tinitibok dn ng puso ku. Ang pagkukulang mu pagkukulang ku dn. Kaligayahan mu kaligayahan ku dn pangangailangan mu kailangan ku dn.. Rodel tau lang ang tao sa isla na 2. Mbubuhay tau na iniicp ntn ang isat isa.. D ku alam kung hangang kelan pero ang alam ku eh hanggat d ngbbgo ang kpalaran ntn."
npatingn c rodel sa mukha ni louie. D nya mtatagong bumibilis ang pintig ng puso nya dhl sa mga narinig na winika n2.. Tinitigan nya ang mukha ni louie knuha ang kamay at inilagay sa knyang dibdib..
"e2 louie ramdam mu dn b kung bkt gan2 xa kbilis kung 2mibok."
tnitigan nla ang isat isa hbng nkpatong ang kmay ni louie sa dibdib ni rodel.
Umihip ang npakalamg na hangn. Tila tnukso cla ng hangin na dumampi sa knilang ktawan.
Nagpasya ang dalawa na bumalik na sa knilang kubol. habng nilalakbay nla ang baybaying dalampasigan ay hnawakan ni louie ang kamay ni rodel mga pag hawak na ngpatigl sa dalawa sa paglalakad.. Inilapat ni louie ang kamay ni rodel sa knyang dibdib.. Hnagkan nya e2 at hnalikan.. Wla ng nagwa c rodel kundi sbyan c louie sa musikang nais n2ng sayawin..
Unti unti n2ng inihga ang ktawan ni rodel sa basang buhangn hbng hndi nya matangal tangal ang pagkakadikit ng knlang mga labi.. Kapwa nla tnangal ang knilang saplot at mula leeg hanggang sa mabubukol na dibdib ni rodel ay pnaglaro nya ang knyang dila..
Liwanag ng bwan ang kanilang ngng saksi sa bwat mapupusok nlang romansa..
Wlang imik ang dalawa. Hnayaan nlang gawin ang nais nla sa isat isa..mula dibdib pbb ay hnagod ni louie hanggang matunton nya ang mkisig na alaga ni rodel.
Damang dama ni rodel ang mainit na laway na pumapaso sa knyang alaga. Ramdam nya ang bwat pag ikot ng dila ni louie sa knyang pgkalalaki..
"ahh-ahhhh"
mga ungol na umalingaw ngaw at pumangibabaw sa npakatahmik na isla..
Mula harapan ay ibinaling ni louie c rodel patalikod kht puno ng buhangn ang ktawan ni rodel ay hndi e2 ngng sagabal upang himurn ang ktawan, pati ang alon ay sumangayon sa knilang kapusukan. Hnampas cla ng alon upang malinis ang kanilang mga ktwan..
Balewala ang alat sa kanila ang mahalaga ay mapakita nila ang pagnanasang mern cla..
Pumangibabaw c rodel ke louie hnayaang nyang malinis ng alon ang ktawan n2. Tenga hangang leeg ay hndi nya pntawad. Bnigyan nya ng romansa c louie na naaayon sa knyang n22nan.
Mula dibdib pbb ay dinilaan ni rodel hangang sa alaga ni louie. Mapulang alaga ang 2mambad sa knya. Matigas at matabng alaga.
Gnawa lang ni rodel kung anu ang gnawa sa knya ni louie..
nawala na ang apoy na knilang gnwa ksby ng pagka tapos ng kanilang romansa..
Sby nlang tinungo ang kubol na wlang saplot. Inihiga ang mga pagod at kuntentong ktawan.
"louie slamat huh!"
sambit ni rodel hbng dumadaloy sa pisnge nya ang mainit na luha.
"wag kang mgpasalamat"
sgot ni louie hbng hnalikan nya sa labi si rodel.
" kng darating man ang panahon na d na tau makaalis sa isla na to ay ok lang skn dahl ikaw ang unang ngpainit sa puso kng matagal ng naghahanap ng pagmamahal.."
mga ktaga ni rodel na wariy hndi nya batid ang hrap nang manirahan sa isang lugar na wla kht anu..
Nk2log na c rodel ngunit c louie ay gcng pa at bumulong.
"kung darating man ang araw na un pnpangako ku na sau lang aku. Pero hndi ntn alam kung ang kpalaran ntn ngaun ay kpalaran parn ntn bukas."
nk2log na dn c louie hbng akap akap c rodel. Akap na parang wla ng bukas. Mararamdaman mu parn ang init ng knilang mga ktawan.
"rodel! rodel!"
pamilyar na boses ang gumicng sa kanya hbng dahan dahan nyang iminumulat ang knyang mata.
"inay.. Asan aku! C lo.."
hndi nya na nsambit pa ang pangalan ni louie. Laking pagtataka nya kung panu at anu ang nangyari at pggcng nya ay nsa ospital na xa..
"anak nasagp ka nla sa dagat ilang araw ka dng palutang lutang at wlang malay salamat anak sa dyos at buhay ka."
p2loy ang pgtangis ng ina hbng akap akap ang anak. Malaki ang ngng katanungan sa icp ni rodel kung anu at papaanu ang nangyari..
"c louie asan xa."
pabulong ni rodel hbng 2matangis.. Maraming biktima ang lumubog na brko ang nakaligtas pero c rodel ang nilapitan ng mga media upang tanungin ng mga pangyayari na knyang naranasan hbng lumulutang sa dgat ng ilang araw..
"wla po akung maalala pasenxa na po kau."
hangang umalis na ang mga media. Ilang buwan dn xang ngpagaling at namalagi sa ospital at dumating ang araw na lalabs na xa ng ospital..
sa di kalayuan sa gate ng ospital ay my ntanaw c rodel na pamilyar sa kanya.
"louie! Louie!"
hbng papalapt sa bnata.. Laking gulat ni rodel ng sabhn ng bnata ang mga ktagang..
"yup my name is louie.. Do i knw u?"
"ah xori ibng louie ang kilala ko. Pasenxa na po."
parang binuhusan c rodel ng malamig na 2bg. Hndi xa kilala ng taong nksma nya sa isla ang lalakeng una nyang inibg ang lalaking pumukaw sa damdamin nya..
"panagnip lang b ang lahat ng iyon. Pero hndi pd mangyari un xa c louie."
mga ktagang nasambit ni rodel. Papalayo xa ng papalayo ky louie tangng luha lang ang makikita mu sa knya. Mga luha na p2loy sa pg agos..
Tinignan ni louie c rodel tinignan nya ang binata hanggang sa mawala na e2 sa knyang paningin. Nkangiti sya na d mu mbbkas ang kalungkutan sa knyang pagmumukha.. Hnawakan nya at dinama nya ang tibok ng knyang puso..hangang sa pumatak ang mga luha sa knyang mata.
kapwa ngng biktima cna louie at rodel pareho clang naratay sa ospital..pareho clang ngng biktima ng panagnip na kung saan ang dalawang ispirito ay ngtatagpo sa kdahlanang hndi mapaliwanag ng sensya..
Unang ngkamalay c louie nun. Ang kanilang tagpo sa barko ay 22o at ang knilang paguusap. Pero hangang dun lang yun dahl pareho silang nwalan ng malay at sila ang huling ngkta bgo cla mawalan ng malay.. Ang knilang panaginip ay iisa at ang tibok ng puso ay pinagisa..
"rodel sinadya kung itago na kilala kta para matupad mu ang mga pangarap mu. Hayaan nalang ntin na sa panaginip ay nagmahalan tau."
SPIRITUAL CONNECTION ang nangyari sa knila na kung saan ang panagnip nla ay pareho wlang pgkakaiba dahl narn sa pareho sila ng tinitibok, parehong nglakbay ang knilang spirito nglakby sa kani-knilang panagnip..
Pareho ng lugar pareho ng kaganapan pero mgkaiba ng kpalaran. Mas pnili ni louie na itago ang lahat at panatilihng isang masayang panagnip..
lumipas ang ilang buwan at nkita ni louie c rodel na nasa isang pahna ng magazine masaya xa para d2.. Nkta nya ang tatoo sa dibdib n2 isang letra na nsa loob ng puso letter "L".
Tangng hndi parin mkalimutan ni rodel c louie. Para sa knya ang lahat ay hndi isang panagnip ang lahat ay 22o.
Pero ky louie hnayaan nya nalang itong mgng sekreto at mgng bhagi ng buhay nya.. Msaya na xa sa piling ng knyang mapapangasawa na c jenie.
MINSAN NA NAGINIP SILA NA NAGMAMAHALAN..
Nagbgo man ang kanilang kapalaran pero d nabgo ang mga bagay na itinadhana sa kanila..
Magmahal ng walang pinipili at inaantay na pgkakataon...
MESSAGE from the AUTHOR:
Maraming salamat sa mga nagkagusto sa isang simple at maikling kwento na ginawa ko isinalin ko sya sa BLOG ko upang ibahagi sa iba na hinihiling itong mabasa salamat METRO IDOLS family sa pagtangkilik at sa pagbibigay ng magandang komento nung matapos ko to.. to my EXCLUSIVE family maraming salamat sa tumangkilik at syempre maraming salamat kay MANUNG ng exclusive sa pagpayag nyang isend ito sa lahat gamit ang CP nya..
KAHEL.
Subscribe to:
Posts (Atom)